homoEDUpl's channel
httpwwwhomoseksualizmedupl fan page

poznaj opinie specjalistów

choroby homoseksualistów

Czy seks homoseksualny jest 'naturalny'? Czy jest zdrową alternatywą stosunku heteroseksualnego? Dlaczego odpowiedź na to pytanie jest ważna? Ponieważ nawet osoba akceptująca w pełni swój homoseksualizm ma prawo do wiedzy o zagrożeniach, jakie stwarza uprawianie seksu homoseksualnego.

W odpowiedzi na to pytanie korzystamy z fragmentów artykułu lekarza proktologa - Samuela Cohena. Na początek jednak istotna uwaga:

Jednym z głównych zagrożeń zdrowotnych jest seks analny i analno-oralny. Dość rozpowszechnianym mitem jest twierdzenie, jakoby tylko 40% homoseksualistów uprawiało seks analny. Jest to związane z często cytowanym w internecie zdaniem: "The majority of homosexual men (60%) engage in anal sex, frequently without condom and even, if they know that they are HIV positive (1)." Problem polega na tym, ze w linkowanym artykule nie ma takich informacji .

W Polsce do uprawiania seksu analnego przyznaje się ponad 80% homoseksualistów (2).

Dlaczego stosunki analne są groźne dla zdrowia - różnica w budowie pochwy i odbytu
Konsekwencje zdrowotne uprawiania seksu analnego
Konsekwencje zdrowotne stosunków oralnych i oralno-analnych
Dodatkowe zagrożenia zdrowotne

Pochwa a odbytnica

Sprawa zasadnicza to fundamentalna różnica między fizjologiczną budową pochwy a budową odbytu. Otóż odbytnica została ukształtowana w ściśle określonym celu - wydalania kału z organizmu. Jej ścianki są zbudowane tak, by maksymalnie ułatwić defekację, a więc ruch fekaliów w jednym, ściśle określonym kierunku.

Odwrotnie jest w przypadku pochwy, której budowa została ukształtowana tak, by ułatwić penetrację przez penisa. Ścianki waginy zbudowane są z grubego, łuskowatego, wielowarstwowego nabłonka, składającego się aż z trzech leżących na sobie warstw mięśni oraz pokrytego grubą warstwą komórek. Ta mocna budowa chroni skutecznie waginę przed urazami mogącymi powstać podczas stosunku, zapobiega pęknięciom i neutralizuje bakterie. Pochwa została uformowana w taki sposób, by wytrzymać nie tylko penetrację przez członka, lecz również tak wielkie napięcie, jakim jest poród dziecka. Naczynia krwionośne waginy i guzki limfatyczne znajdują się głęboko pod jej powierzchnią, co zapobiega przedostawaniu się wirusów do układu krwionośnego i limfatycznego. Dodatkowym ułatwieniem podczas stosunku seksualnego jest duża rozciągliwość ścianek pochwy oraz wydzielanie śluzu, który zapewnia naturalną wilgotność podczas stosunku seksualnego.

W odróżnieniu od niej ściany odbytnicy zbudowane są z pojedynczej warstwy nabłonka kolumnowego, który nie tylko nie stanowi ochrony przed urazami, lecz nawet sprzyja wchłanianiu zawartych w spermie antygenów. Dodatkowo wokół jelita grubego skupione są guzki limfatyczne, co ułatwia atakowanie przez wirusy bezpośrednio układu odpornościowego. Warto dodać, że ściany odbytu nie są tak rozciągliwe jak w pochwie i nie wydzielają śluzu. Stosunek analny odwraca naturalny kierunek nacisku, przez co ścianki rectum stają się bardziej podatne na uszkodzenie. Rozszerzenie kanału odbytnicy może spowodować rozerwanie jego tkanki wyściełającej, a nawet krwawe pęknięcia zwieracza odbytu.

Konsekwencje zdrowotne uprawiania seksu analnego

Nic więc dziwnego, że wśród homoseksualistów uprawiających seks analny, szczególnie pełniących podczas stosunków rolę bierną, często spotykanymi schorzeniami są: ropne owrzodzenie okolic odbytu, mięsak Kaposiego (3), łuszczyca znana jako objaw Kobnera, zapalenie jelita grubego czy brodawki weneryczne. (4)

U homoseksualistów zwłaszcza w podeszłym wieku osłabienie zwieracza odbytu jest tak duże, że często następuje mimowolne popuszczanie stolca. W związku z tym wielu z nich musi na co dzień nosić bieliznę z obcisłymi gumkami, uniemożliwiającymi gubienie wydzielin.

Obserwuje się wśród nich również większe osłabienie systemu immunologicznego, co wiąże się z obecnością w spermie substancji obniżających odporność organizmu. W przypadku stosunku dopochwowego budowa kobiecych narządów płciowych sprawia, że plemniki nie przedostają się do krwioobiegu, tak jak ma to miejsce w przypadku stosunku doodbytniczego, gdy sperma łączy się z florą bakteryjną odbytnicy. Ponieważ organizm mężczyzny nie jest przystosowany do przyjmowania spermy, następuje reakcja immunologiczna przeciw własnemu układowi immunologicznemu. Dochodzi do nadmiernego wydzielania przez organizm limfocytów B, które atakują limfocyty T i w rezultacie następuje rozregulowanie systemu odpornościowego.

Każdy lekarz pierwszego kontaktu, który ma wśród swoich pacjentów zarówno hetero-, jak i homoseksualistów, może stwierdzić, że ci drudzy zdecydowanie częściej mają słabszą odporność na różnego rodzaju infekcje czy choroby.

Rozdarcia, pęknięcia i perforacje ścianek odbytu ułatwiają także przenoszenie się drogą płciową różnych chorób zakaźnych, tym bardziej, że bakterie i wirusy trafiają wprost do układu limfatycznego. Tym tłumaczyć można tak dużą wśród aktywnych homoseksualistów liczbę zachorowań na żółtaczkę (zarówno typu A, jak i typu B), opryszczkę, cyklomegalię, amebozę, lambliozę czy zakażenie pałeczkami shigalla (5). Nie jest też przypadkiem, że w swojej pierwszej fazie epidemia AIDS najszybciej rozwijała się właśnie w środowiskach homoseksualistów. Początkowo zresztą choroba nazywała się GRID - Gay Related Immunodeficiency, jednak z czasem dokonano zmiany nazwy, gdyż stygmatyzowała zbytnio tą mniejszość seksualną.

Konsekwencje zdrowotne stosunków oralnych i oralno-analnych

Chociaż wśród tej ostatniej najbardziej rozpowszechnione są stosunki analne, warto dodać, że w przypadku stosunków oralnych wystarczą nawet niewielkie rany dziąseł, ust czy jamy ustnej, by wywiązały się choroby weneryczne ust i gardła, trudne do wyleczenia przez długie miesiące. Za szczególnie niebezpieczne z punktu widzenia epidemiologicznego należy natomiast uznać praktykowane również stosunki oralno-analne. Zgodnie z teorią Kinseya one także powinny zostać uznane za naturalne, zaś według innego guru rewolucji seksualnej, Wilhelma Reicha, stanowią szczyt seksualnego doskonalenia się człowieka.

Dodatkowe zagrożenia zdrowotne

Dla ułatwienia współżycia płciowego wielu homoseksualistów, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych, używa azotanu amylowego, zwanego potocznie 'afrodyzjakiem gejów' lub poppers (6), który rozluźnia mięśnie gładkie odbytu. Środek ten został w 1988 roku oficjalnie zakazany w USA jako wysoce toksyczny, rakotwórczy i niszczący układ immunologiczny, jednakże w środowiskach gejowskich jest nadal rozpowszechniany. Przyczynia się on do coraz większego obniżania odporności wśród ludzi, których układ odpornościowy i tak w dużym stopniu jest już nadwerężony.

Konkluzja

Fizjologia odbytnicy, której budowa nie jest przystosowana do penetrowania przez ciała obce, oraz analiza szkodliwych skutków, jakie wiążą się z uprawianiem tego rodzaju stosunków, pozwalają jednoznacznie stwierdzić, że akty homoseksualne nie są zgodne z naturą ludzkiego organizmu. Do odwrotnych konkluzji prowadzi natomiast analiza stosunków heteroseksualnych - męskie i żeńskie organy płciowe są jakby dla siebie stworzone.

Czy homoseksualizm jest zgodny z prawem naturalnym? SAMUEL COHEN, proktolog, Tłumaczył: Dariusz Kowal, Fronda nr 36 (przedruk za zgodą redakcji)

Z dodatkowych zagrożeń zdrowotnych można wymienić AIDS - przekazywany współcześnie w krajach cywilizacji zachodniej najczęściej przez stosunku homoerotyczne, a także np. rozprzestrzenianie się w populacji homoseksualistów zmutowanej odmiany gronkowca złocistego (7).

"Z czysto empirycznego, lekarskiego punktu widzenia, obecne obserwacje upoważniają do sformułowania wniosku, iż homoseksualizm jest zachowaniem patologicznym. Zwykłe połączenie przyczyn i skutków wypada przekonująco - tak przekonująco, że większość lekarzy dochodzi do narzucającego się wniosku - najlepszym lekarstwem dla ich homoseksualnych pacjentów byłaby 'medycyna zapobiegawcza', czyli powstrzymanie się od działań, których skutki mogą być nieuleczalne - dokładnie jak z paleniem i rakiem płuc, albo alkoholizmem i marskością wątroby."
Dr John Fletcher (National Institutes of Health, USA, 1931-2004), bioetyk.

(1) Mercer C.H. et al. (2004) Increasing prevalence of male homosexual partnerships and practices in Britain 1990-2000. AIDS. 18: 1453-1458 (abstract, dostęp do pełnego artykułu)

(2) Raport z badania w grupie mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami (MSM) 2004 data dostępu 31.05.2010

(3) Czyt. Kaposi Sarcoma (przypis redaktora serwisu)

(4) Rompalo A. (1990), Sexually Transmitted Causes of Gastrointestinal Symptoms in Homosexual Men, Medical Clinics of North America, 74/6: 1633-1645 (przypis redaktora serwisu)

(5) Tamże.

(6) Azotan amylowy (przypis redaktora serwisu)

(7) Diep B.A. et al. (2008) Emergence of Multidrug-Resistant, Community Associated, Methicillin Resistant Staphylococcus aureus Clone USA300 in men who have sex with men, Annals of Internal Medicine, 148/4: 249-257 (pełen artykuł)