homoEDUpl's channel
httpwwwhomoseksualizmedupl fan page

możesz pomóc

Psychoterapia dla nastolatka niepewnego swej orientacji seksualnej

Co robisz jako psychoterapeuta, gdy zgłasza się do Ciebie nastolatek mówiąc: "Chyba jestem gejem"? Czy wiesz jak mu pomóc i być pewnym, że nie wyrządziłeś mu krzywdy? Czy wystarczy mu powiedzieć: "Nadal sie rozwijasz, Twoja orientacja nie ukształtowała się jeszcze w pełni, czekaj może się wszystko zmieni."

Niedawno rozmawiałem przez telefon z psychoterapeutą, który słyszał że specjalizuję się w terapii homoseksualizmu. Jego klientem był 13-letni chłopiec, który zastanawiał się czy jest gejem i prosił o radę. Odpowiedziałem na jego pytania, dałem kilka wskazówek pozwalających lepiej zrozumieć ten przypadek. Po jakiś dwudziestu minutach zapytałem go: "Proszę mi powiedzieć, bo nie jestem pewien pańskiego podejścia, czy stara się pan mu pomóc rozwinąć jego heteroseksualny potencjał, czy utwierdza w przekonaniu że jest gejem?"

Psycholog odpowiedział: "Pozwalam chłopcu podjąć decyzję".

Oczywiście, jako psychoterapeutom nie wolno nam zmuszać klienta do niczego, ani na siłę przekonywać. Decyzje kluczowe dla jakości życia muszą być podjęte przez klienta, a my mamy obowiązek zaakceptować wybór naszego klienta - jakikolwiek by nie był. Klient musi być świadom, że istnieje terapia afirmacyjna budująca tożsamość gejowską, nawet jeśli sami jej nie prowadzimy.

Jednak równie ważne jak te zobowiązania są inne pytania etyczne. Jak możemy zachęcać trzynastoletniego chłopca by podjął niezwykle brzemienną w konsekwencje decyzję, że jest gejem?

Decyzja, której nie należy zrzucać na nastolatka.

Słyszałem o wielu pedagogach szkolnych zachęcających niepewnych swej orientacji nastolatków do zaangażowania się w aktywizm gejowski, tak by sprawdzili czy "bycie gejem" im odpowiada. Organizacje gejowskie przygarniają tych nieszczęśliwych, poszukujących młodzieńców. Wielu z nich odkrywa nowe, ekscytujące poczucie przynależności do grupy w czasie gdy dopiero wchodzą w okres dojrzewania.

Według raportów ze szkół, nawet zdecydowanie heteroseksualni nastolatkowie - zachęceni przez niektóre programy zapobiegania AIDS (AIDS Awareness Programs) do odkrywania przyjemności homoerotycznego seksu ? zmieniają orientację na "biseksualną".

Oczywiste jest, że istnieje okres niepewności co do swej tożsamości seksualnej, kiedy to młody człowiek może zostać ukierunkowany ku jednej lub drugiej orientacji. W studium z roku 1992 opublikowanego w czasopismie naukowym Pediatrics, (1) przebadano 34,707 nastolatków i okazało się, że tylko 25.9% z nich w wieku 12 lat było pewnych swej orientacji seksualnej.

Wczesne lata dojrzewania są okresem krytycznym. Czy powinniśmy zachęcać nieletniego by eksperymentował z gejowskim seksem? Psychiatra Jeffrey Satinover odpowiada:

"Doświadczenie przyjemności jest potężnym bodźcem motywacyjnym, kształtującym zachowania. Z tego powodu w sytuacji gdy impulsy biologiczne - szczególnie seksualne - nie są przynajmniej częściowo poddane kontroli, wytrenowane i poddane cywilizującemu wpływowi kultury i woli, przymus by poszukiwać natychmiastowego spełnienia głęboko wdrukowuje się w sieć neuronową mózgu... To co rozpoczyna się jako w miarę zależne od woli, z czasem przestaje takie być..." (2).

A co z rodzicami nastolatka? Czy aprobują zaangażowanie syna w powszechnie promiskuitywne seksualnie środowisko? Co z zagrażającym życiu ryzykiem zdrowotnym?

Biorąc to wszystko pod uwagę, dla nastolatka okres dojrzewania jest dobrym czasem by zadawać sobie pytania: "Kim jestem", "Jaki jest mój system wartości", lecz kiepski czas by angażować się w kontakty seksualne mające wpływ na całe jego przyszłe życie.


(1) Remafedi, G., Resnick, M., Blum, R., Harris, L., (1992) Demography of Sexual Orientation in Adolescents, Pediatrics 89/4: 714-721.

(2) Satinover, J., (1996) Homosexuality and the Politics of Truth. Grand Rapids, MI: Baker Books.

źródło: Psychotherapy for the Sexually Confused Teenager