homoEDUpl's channel
httpwwwhomoseksualizmedupl fan page

inne świadectwa

homoseskualizm to choroba?

Dlaczego zdecydowałaś się napisać książkę "W sercu kobiecego homoseksualizmu"?

Wywiad z Janelle Hallman.

Janelle Hallman: Zanim rozpoczęłam studia magisterskie w zakresie psychoterapii od kilku lat związana byłam z duszpasterstwem Exodus. W późnych latach 80 i wczesnych 90 przeczytałam praktycznie każdą istniejąca książkę na temat homoseksualizmu lub Bożej perspektywy płci. Niemal wszystko co mogłam znaleźć dotyczyło mężczyzn. Wiele z tego, jak widziałam, nie daje się wykorzystać w odniesieniu do kobiet. Brakowało też książki klinicznej, która byłaby zrozumiała dla przeciętnego terapeuty, który nie specjalizuje się w literaturze psychoanalitycznej. Rozpoczynając praktykę terapeutyczną wiedziałam, że będę musiała ją tworzyć na bieżąco. Po prostu nie istniały żadne ramy praktyki terapeutycznej w tym zakresie. Wracając pamięcią do tego okresu, myślałam, że być może sama będę musiała o tym napisać książkę. Czułam się dobrze w badaniach naukowych i nauczaniu, przez co byłam zdolna do kompilacji skomplikowanych informacji i organizowania jej w taki sposób, by ludzie mogli ją zrozumieć. Odsunęłam jednak wtedy ten pomysł, koncentrując się na nauce doradzania kobietom mającym skłonności homoseksualne. Po pięciu latach pracy zostałam członkiem NARTH. Nie mogłam się doczekać nauczenia się od ekspertów czegoś więcej o kobiecym homoseksualizmie. Ku mojemu rozczarowaniu, konferencje i materiały drukowane sponsorowane przez NARTH dotyczyły głównie męskiego homoseksualizmu. Wtedy przyszło mi do głowy, że muszę na poważnie rozważyć pomysł co najmniej skoordynowania publikacji dotyczącej kobiet i przeznaczonej dla kobiet. Skontaktowawszy się z wszystkimi terapeutami specjalizującymi się w tej dziedzinie (zarówno kobietami, jak i mężczyznami) odkryłam, że nikt z nich nie podejmie się napisania takiej książki, każdy jednak zadeklarował wsparcie moich w tym zakresie wysiłków.
Sześć lat temu rozpoczęłam pracę nad podręcznikiem. Przeprowadziłam wywiady z pięćdziesięcioma kobietami i ich matkami a także z wszystkimi terapeutami mającymi doświadczenie w tym zakresie. Nakreśliłam zarys podręcznika.
"W sercu kobiecego homoseksualizmu" to książka szczególnie ważna nie tylko dlatego, że jest jedyną pozycją skierowaną do terapeutów i osób prowadzących grupy wsparcia dla kobiet o skłonnościach homoseksualnych, lecz także dlatego, że kobiety te tworzą nie najłatwiejszą grupę klientów. Wiele z nich zostało zranionych, a potem doświadczyło kolejnej traumy ze strony terapeutów lub duchownych. Moja pasją jest pomoc tym kobietom, przez edukacje ludzi, którzy starają się im pomóc. Ufam, że dzięki tej publikacji uda mi się wyeliminować przynajmniej część błędnych założeń i braku zrozumienia problemu przez terapeutów.

Jakie dwie lub trzy kluczowe sprawy dotyczące kobiecego homoseksualizmu chciałabyś wyjaśnić czytelnikom?

Hallman:
1) W książce podkreślam, że kobiety o skłonnościach homoseksualnych zasługują na nasz najgłębszy szacunek, współczucie i wsparcie w ich trudnej i bolesnej podróży przez życie. Nie mamy prawa mówić im jak mają żyć, lub co mają robić. Tak samo jak nie mamy prawa powiedzieć osobie z nadwagą, że ma przestać jeść, bo inaczej zostanie wykluczona z kościoła i potępiona przez Boga. Osoby z zaburzeniami odżywiania doświadczają Bożej łaski i wparcia w ich słabościach i dręczących je problemach, tak samo jak kobiety walczące z niechcianymi odczuciami homoseksualnymi.

2) Za każdą kobietą zmagająca się z homoseksualizmem kryje się dane od Boga pragnienie miłości, bliskości, wspólnoty, trwałego poczucia JA i kobiecości. Pragnienia te często są zerotyzowane, zseksualizowane, jednak muszą być zaakceptowane, nazwane i ujawnione, a nie potępione i odrzucone.

3) Innym kluczowym punktem dla terapeuty, czy duszpasterza jest świadomość, że zachowania obronne kobiety i postawy obronne odzwierciedlają jej głębokie pragnienie bezpieczeństwa i akceptacji. Jako terapeuci powinniśmy zidentyfikować, zaakceptować, nazwać i ujawnić te najgłębsze pragnienia . Nie powinniśmy podejmować prób korygowania, zwalczenia czy potępienia jej ze względu na podejmowane przez nią błędne próby zapewnienia sobie poczucia bezpieczeństwa.

Z jakimi problemami najczęściej przychodzą do Ciebie klientki?

Hallman: Niewiele kobiet przychodzi do mnie, bo chce 'zmienić orientację seksualną'. Zwykle kobiety decydują się na terapię by uporać się z trudnościami związanymi z:

  • kryzysem będącym skutkiem zerwania relacji lesbijskiej
  • zgeneralizowaną depresją, niepokojem i brakiem zaufania
  • chronicznym poczuciem pustki, toksycznym poczuciem winy lub brakiem poczucia, że jest się prawdziwym sobą
  • samotnością i poczuciem izolacji
  • patologiczną zależnością emocjonalną od przyjaciółki
  • nienawiścią do siebie
  • trudnościami w relacjach z mężczyznami

Na początku większość klientek nie ma jasności, czego realnie może oczekiwać w zakresie zmiany odczuć homoseksualnych. Są niepewne ile w swoim życiu chcą czy potrafią zmienić. Terapia rzadko (jeśli w ogóle) skoncentrowana jest bezpośrednio na wyeliminowaniu homoseksualnych odczuć. Kobiece skłonności homoseksualne nie są łatwo dającym się wydzielić aspektem jej życia, który da się po prostu usunąć. Kobiece skłonności homoseksualne rzadko są zjawiskiem czysto behawioralnym, który łatwo zaobserwować czy kontrolować, choć oczywiście pojawiają się pewne komponenty behawioralne. Kobiece skłonności homoseksualne są wysoce skomplikowanym, wielowymiarowym, biologicznym, poznawczym, emocjonalnym, behawioralnym i relacyjnym dynamicznym procesem, który może ale nie musi odnosić się do jej kobiecej tożsamości.

Napisałaś ten podręcznik dla wielu ludzi. Co masz nadzieje osiągnąć?

Hallman: Mam nadzieję, że profesjonalni psychoterapeuci, wykładowcy i duszpasterze doświadczą poczucia głębokiej ulgi, gdy zobaczą że tajemnicę kobiecego homoseksualizmu można ująć w zrozumiałe ramy, wyjaśniające dlaczego kobieta może się zmagać ze swymi skłonnościami i dlaczego kobiety doświadczające odczuć homoseksualnych tak często mają nastawienie obronne i nie są zdolne do zaufania. Mam też nadzieję, że psychoterapeuci poczują się bardziej pewnie przyjmując na terapię kobiety z tym problemem i będą potrafili podejść do nich w duchu współczucia i miłosierdzia. Mam nadzieję, że wykładowy nie będą odtąd pomijać tego ważnego tematu, lecz odważnie będą nauczać studentów o złożoności ludzkiej psychiki, szczególnie w kontekście tożsamości seksualnej.

Mam nadzieję, że przyjaciele i rodzina kobiet doświadczających odczuć homoseksualnych zrozumie wpływ wszystkich czynników w życiu ukochanej osoby, które ukształtowały ją i jej podstawowe poczucie tożsamości płciowej. Mam nadzieję, że grupa ta będzie potrafiła na nowo pokochać i towarzyszyć im w drodze, niezależnie od ich decyzji, walk i zmieszania którego będą doświadczać.

Mam nadzieję, że grupa ta będzie wzrastać i uczyć się, stając się zdolną do świadczenia o bezwarunkowej miłości i radykalnej akceptacji.

Mam nadzieję, że kobiety zmagające się ze skłonnościami homoseksualnymi uzyskają nowy obraz swego życia, nie zakłócony przez wstyd i poczucie potępienia, oświetlony prawdą, współczuciem i miłością. Mam nadzieję, że będą doświadczały raczej nadziei niż desperacji podejmując kolejne kroki ku uzyskania pełni kobiecości, pełni relacyjności, stworzonej na Boży obraz i podobieństwo. Ufam, że zaangażują się w swe życie, jak w podróż i zaczną praktykować samoakceptację i łagodność w stosunku do samych siebie.

Janelle Hallman M.A. Licencjonowany psychoterapeuta i dyrektor kliniki terapeutycznej Janelle Hallman & Associates. Światowej sławy ekspert w dziedzinie kobiecego homoseksualizmu i zależności emocjonalnej. Adiunkt na Colorado Christian University oraz w Denver Seminary. Jest też założycielką i dyrektorką organizacji non-profit Desert Hope Ministries.